Sunday 18 August 2013

Another mention

On the video I made from our holiday in Amsterdam.

Tuesday 31 July 2012

Hello again!

Hi there!

How are you all doing?
I want to let you know that I just quit Facebook (again).
A burden has lifted of my chest. The constant checking just slurped up my time.
Actually, I would even love to never have to check my email boxes ever again.
Really important stuff should be done in presence of all the involved.
I recently found out that Christopher Nolan lives without an email address and without a mobile phone. A real hero and genius!!

I feel that it's more fun to tell a new story in person instead of posting it here on the web. So, in a way I'm saying that I have a lot of new things to share, but I hope to see you someday, so I can share it with you!

See you soon perhaps!

Love,

Afong

Mention

I got a mention on the site of Wielewaal

where I sometimes give voluntary care.

It's about the compilation video of the trip to Texel island I made.

Check it out.

(all people in the video gave their permission to be exposed on film)

Friday 2 December 2011

Wednesday 5 October 2011

De Filmavond (1)

Beste studenten!

Waar waren jullie? Er was gisteren een filmavond, met lekker eten, medestudenten en leuke exchange-studenten.

Eigenlijk zou ik nu een stukje moeten schrijven waarom je mij als klassenvertegenwoordiger zou moeten kiezen,
maar ik ben niet zo van de competitie, dus ik vind het niet erg als andere mensen gekozen worden (daarnaast ben ik nog brak van het borrelen gisternacht.)
En ik ken mijn 'tegenstanders' amper. Misschien zit er iemand bij die veel geschikter is dan ik. Die zou ik niet weg willen strijden.

Aangezien ik niet vol in de strijd ga, wil ik van deze gelegenheid gebruik maken om te vertellen wat ik gisteren heb meegemaakt (en wat jullie dus een beetje hebben gemist). 

De avond begon voor mij met de film (Skin) die vertoond werd in de collegezaal van het UVH.
De film had een bloedmooie actrice in de hoofdrol, die ook nog eens volledig overtuigend speelde. Het verhaal was deels tragisch, deels strijdvaardig en op een intieme manier gebracht. Een inkijk in de geschiedenis van een vrouw die veel meemaakt. Episch, omdat er echt gestreden wordt om het recht van identiteit, alleen ook heel tragisch, omdat het veel tegenslag/bitterheid kost voor de vrouw om te (over)leven. Als je de film alsnog wilt zien, dan kun je op cinema.nl inschrijven zodat je weet wanneer hij op TV komt.

Na de film en een pauze werd er gediscussieerd over/met onze en Zuid-Afrikaanse visies op allerlei sociale, economische en raciale zaken.
Op een gegeven moment ging een soort zoemer af om aan te geven dat het gebouw zou worden afgesloten. Maar dat gaf mij weer de kans om de Afrikaners persoonlijk te spreken, iets waar ik juist het meeste naar uitkeek. Dus ik bleef met ze praten totdat we er op een gegeven moment bijna uitgekickt moesten worden.

Eenmaal buiten ging ik mee met het clubje restanten, bestaande uit de exchange-studenten, een handjevol eerstejaars en de mensen die het hadden georganiseerd.
Ik weet niet of de andere premaster-studenten nog ergens hebben geborreld, maar ja, ik voelde me enigszins in de minderheid, omdat er niemand uit onze klas bij dit clubje zat. 
Niettemin maakte ik vrij snel contact met alle Afrikaners.
Voor ik het wist stond ik met iedereen op de foto en vroegen ze mijn Facebook-account.
In de gesprekken die ik voerde, kreeg ik een kleine inkijk hoe de Afrikaanse studenten leven. Ik zei tegen een studente dat ik haar naam mooi vond. 
Bongo was haar naam. Ze zei met trots, dat haar naam 'trots' betekent. En ze was blij dat ik het een mooie naam vond.
Thelma daarentegen was verontwaardigd dat ik de zoveelste persoon was die haar naam verbond met de bekende filmnaam 'Thelma and Louise'. Bij een poging daar van af te wijken, opperde ik dat ik de naam ook kende van een personage uit Sesamstraat. Maar daar werd ze helemáál niet vrolijk van.
Gelukkig is het daarna beter gegaan tussen ons. Ze werd duizelig en vermoedde dat dit kwam doordat iemand wodka bij de wijn had gedaan. Van toen af aan vertrouwde ze sommige jongens niet meer en bleef toen bij mij in de buurt.
Uiteraard was drinken en (luid) converseren voor de Pieterskerk niet het meest sociale wat we konden doen voor de mensen uit de buurt, dus vele uren later zochten we ook nog een café op. En wat dáár allemaal gebeurde...

Stem op mij en ik vertel hoe het verhaal verder gaat!

(nee, serieus: ik weet echt niet op wie je moet stemmen. ik ga eerst maar eens de andere teksten lezen)

In ieder geval de groetjes,
Afongo