Beste
studenten!
Waar
waren jullie? Er was gisteren een filmavond, met lekker eten,
medestudenten en leuke exchange-studenten.
Eigenlijk
zou ik nu een stukje moeten schrijven waarom je mij als
klassenvertegenwoordiger zou moeten kiezen,
maar
ik ben niet zo van de competitie, dus ik vind het niet erg als andere
mensen gekozen worden (daarnaast ben ik nog brak van het borrelen
gisternacht.)
En
ik ken mijn 'tegenstanders' amper. Misschien zit er iemand bij die
veel geschikter is dan ik. Die zou ik niet weg willen strijden.
Aangezien
ik niet vol in de strijd ga, wil ik van deze gelegenheid gebruik
maken om te vertellen wat ik gisteren heb meegemaakt (en wat
jullie dus een beetje hebben gemist).
De
avond begon voor mij met de film (Skin) die vertoond werd in de
collegezaal van het UVH.
De
film had een bloedmooie actrice in de hoofdrol, die ook nog eens
volledig overtuigend speelde. Het verhaal was deels tragisch, deels
strijdvaardig en op een intieme manier gebracht. Een inkijk in de
geschiedenis van een vrouw die veel meemaakt. Episch, omdat er echt
gestreden wordt om het recht van identiteit, alleen ook heel
tragisch, omdat het veel tegenslag/bitterheid kost voor de vrouw om
te (over)leven. Als je de film alsnog wilt zien, dan kun je op
cinema.nl inschrijven zodat je weet wanneer hij op TV komt.
Na
de film en een pauze werd er gediscussieerd over/met onze en
Zuid-Afrikaanse visies op allerlei sociale, economische en raciale
zaken.
Op
een gegeven moment ging een soort zoemer af om aan te geven dat het
gebouw zou worden afgesloten. Maar dat gaf mij weer de kans om de
Afrikaners persoonlijk te spreken, iets waar ik juist het meeste naar
uitkeek. Dus ik bleef met ze praten totdat we er op een gegeven
moment bijna uitgekickt moesten worden.
Eenmaal
buiten ging ik mee met het clubje restanten, bestaande uit de
exchange-studenten, een handjevol eerstejaars en de mensen die het
hadden georganiseerd.
Ik
weet niet of de andere premaster-studenten nog ergens hebben
geborreld, maar ja, ik voelde me enigszins in de minderheid, omdat er
niemand uit onze klas bij dit clubje zat.
Niettemin
maakte ik vrij snel contact met alle Afrikaners.
Voor
ik het wist stond ik met iedereen op de foto en vroegen ze mijn
Facebook-account.
In
de gesprekken die ik voerde, kreeg ik een kleine inkijk hoe de
Afrikaanse studenten leven. Ik zei tegen een studente dat ik haar
naam mooi vond.
Bongo
was haar naam. Ze zei met trots, dat haar naam 'trots' betekent.
En ze was blij dat ik het een mooie naam vond.
Thelma
daarentegen was verontwaardigd dat ik de zoveelste persoon was die
haar naam verbond met de bekende filmnaam 'Thelma and Louise'. Bij
een poging daar van af te wijken, opperde ik dat ik de naam ook kende
van een personage uit Sesamstraat. Maar daar werd ze helemáál niet
vrolijk van.
Gelukkig
is het daarna beter gegaan tussen ons. Ze werd duizelig en vermoedde
dat dit kwam doordat iemand wodka bij de wijn had gedaan. Van toen af
aan vertrouwde ze sommige jongens niet meer en bleef toen bij mij in
de buurt.
Uiteraard
was drinken en (luid) converseren voor de Pieterskerk niet het meest
sociale wat we konden doen voor de mensen uit de buurt, dus vele uren
later zochten we ook nog een café op. En wat dáár allemaal
gebeurde...
Stem
op mij en ik vertel hoe het verhaal verder gaat!
(nee,
serieus: ik weet echt niet op wie je moet stemmen. ik ga eerst maar
eens de andere teksten lezen)
In
ieder geval de groetjes,
Afongo
No comments:
Post a Comment